bağdaş kurmuş gülen insan

ben ölürsem bir gün beni mezarın içine koymasınlar, ben ölürsem dediğime bakmayım, normal olanı demiyorum. bir insana olan hayranlığın bitince olan benim dediğim. ben, o üç harfli olan tatavayı kullanmayı sevmiyorum. gidince bunun bir anlamı kalmaz çünkü. insan ölünce bir tek toprağını sever gerçekten.

peki kaç insan ölmüştür şu ana kadar sizce. ya da kaçı yaşamaktan onur duymuştur. çok mu memnunsun yaşamından, bence yaşarken en fazla hiç defa gurur duyarsın nefes almaktan, tabii oksijenin yettiği kadar. biz yaşıyoruz ve şu gezegene bir iz bile bırakamıyoruz. peki insan pesimist olunca mı aşar bir tek bunu. insan, insanlığından bıkınca mı icat eder bir şeyi ancak. biz insanlığımızdan keyif alıyoruz. benim inancım; her büyük mucitin, her büyük adamın, büyüklüğünü ispatlamadan önce mutlaka intiharı düşündüğü yönünde. peki sizce benim rotam mı şaştı, ya da ben çok fazla mı size benzedim. nesin sen dünya, bir rahat ver.